Από γεωγραφική σκοπιά η ανατολική Μεσόγειος είναι μία από τις πλέον σύνθετες περιοχές της γης. Από αμύθητους χρόνους έχει κατοικηθεί από ποικίλες εθνοτικές ομάδες και αποτέλεσε τον γεωγραφικό πυρήνα τουλάχιστον τριών μεγάλων αυτοκρατοριών, της Ρωμαϊκής, της Βυζαντινής και της Οθωμανικής. Πολλές πόλεις και κωμοπόλεις αυτής της περιοχής ταυτίστηκαν με διάφορες ονομασίες δια μέσου των αιώνων. Στα κείμενα των περιηγητών, τα τοπωνύμια καθώς και η γενικότερη ορολογία, αν και σταθεροποιούνται περισσότερο από τον 16ο αιώνα και πέρα, εν τούτοις ήδη από τις αρχές του 12ου αι. αρχίζουν να δείχνουν κάποια ομοιομορφία. Η ποικιλότητα στη γραφή των τοπωνυμίων που μας παρέχει ο κάθε περιηγητής/ συγγραφέας έχει καταγραφεί πιστά, ωστόσο για λόγους συνοχής στα κείμενα ακολουθήσαμε σύγχρονα κριτήρια στον ευρετηριασμό των πληροφοριών.

Μόνη εξαίρεση αποτέλεσε ο όρος «Οθωμανική Αυτοκρατορία», ένα λήμμα που συμπεριλαμβάνει όλες τις γενικές πληροφορίες που οι περιηγητές πρόσθεταν στις αφηγήσεις τους αμέσως μετά την άφιξή τους στον οθωμανικό κόσμο. Για λόγους σαφήνειας όλες οι άλλες προσαρμογές των τοπωνυμίων που προτείνονται εδώ συμπλέουν με το Λεξικό Γεωγραφικών Ονομάτων Γκετύ (The Getty Thesaurus of Geographic Names).